ŞANSSIZ ÜLKESİ

Ait olmak içinde olmak; doğanın, yaşamın uyumunu kanıksamak! boş lafa mahal bırakmıyordu bu his. harekete geçen bir tılsıma dönüşüyordu. canlılığa her an tekrar nüfus edip akış uyumuyla tılsımlanınca zamanı saymadan zamanlama mükemmelleşir. hareket, düşünmenin ve dilin biyolojik hızını aşar. bu belki de en temel içgüdüdür. her şeyi birbirine bağlayan ve hiç edecek kadar kudretli. doğanın şarkısı dediğiniz, birbirine fısıldayışıdır enstrumanlarının; rüzgar, Mızrak Dağı’nın eteğine çarpıp uçurumdan atlamadan önce şarkısını söyledi Babil’e “Yola çıkma zamanı geldi!”